Oogcontact met olifanten

Hoi lieve lezers,

Gelukkig nieuwjaar! Onze laatste week van het jaar bevatte kerst op het strand, babyschildpadjes, een safari, een klim de berg op, een mooie brug, gezellige mensen, een treinreis en een waterval. Het begon met eerste kerstdag, die we eerst wandelend door de oude stad Galle en vervolgens 's avonds aan het strand doorbrachten. Ik zag de zon ondergaan achter de palmen en vuurwerk oplichten tegen de sterrenhemel. Ik hoorde het bulderen van de golven in het donker, het geroezemoes van lachende mensen, gezellige muziek en het klingelen van glazen. Het was een echte tropische kerst.
De dag erna reisden we af naar Udawalawe om in het national park daar een safari te doen. Onderweg stopte de taxi chauffeur bij een schildpadden opvang centrum, hier nemen ze schildpaddeneitjes in en voedden ze de schildpadden op tot ze sterk genoeg zijn om terug de zee in te gaan. Daarnaast is het natuurlijk ook een goede manier om toeristen geld af te troggelen ;). Maar de schildpadjes waren wel heel erg schattig (zie foto's).
In Udawalawe hadden we een guesthouse geboekt en de eigenaar nam ons eerst mee naar een baby olifanten opvang centrum, nog meer schattige diertjes! Nou kun je over veel dingen zeggen dat het schattig is, maar baby olifantjes zijn toch wel echt één van de liefste dingen op aarde. 's Avonds had de vrouw van de eigenaar Sri Lankaans voor ons gekookt, na een paar dagen bijkomen met westers eten kon ik dat wel weer even aan. Ik vond het zelfs erg lekker, wie had gedacht dat die dag ooit zou komen hahah. De volgende ochtend in alle vroegte (half 6!) stapten we in een jeep opweg naar het national park. Langzaam zagen we de lucht boven de boomtoppen van zwart naar roze naar blauw kleuren. In de vroege ochtend uurtjes passeerden we kleurrijke vogels, dansende pauwen, rennede vossen, springende aapjes, luie waterbuffels, verschuilde krokodillen en het allermooiste van alles: wel meer dan twintig olifanten! Onze jeepdriver wist op zo'n manier ergens in te parkeren dat er een kudde olifanten, inclusief een baby van één week oud, vlak langs onze jeep stommelden. Ze waren helemaal niet bang en keken ons rustig aan met zo'n blik van "daar hebben we weer wat van die onwetende mens-wezens, laat maar gaan, ooit komen ze wel tot de wijsheid die wij bezitten". De motor stond uit en het enige wat je hoorde waren de geluiden van de jungle en het sjokken van de olifanten. Het was echt magisch.
Die middag reisden we, nog vol van de bijzondere safari, verder naar Ella, een dorpje in de bergen. Hier is het ten eerste heel mooi, ten tweede veel koeler. De omgeving doet echt niet Aziatisch aan, het voelt eerder alsof je in de Alpen bent. De enorme bergen plastic afval, de vele tuktuks en de vrouwen in sari's halen je overigens al snel uit die illusie. Door de hoogte is het ook een stuk koeler dan in het zuiden, een graad of 20. Het is lekker verfrissend, maar na twee maanden 30 graden gewend te zijn is het toch al snel best koud hahah. Ik zit nu dan ook in een spijkerbroek en trui, dat wordt nog wat als ik thuiskom ;). In Ella hebben we een berg genaamd Little Adam's Peek beklommen. Onderweg kwamen we een meisje uit Oostenrijk tegen. Zij was al een paar maanden in haar eentje aan het reizen. Samen zijn we verder naar de top geklommen en hebben we ondertussen gekletst over reizen en de mooie stad Wenen, zij woont daar en wij houden erg van Wenen. Boven was het uitzicht spectaculair, en de spierpijn zeker waard hahah. We hadden geluk met het zonnige weer, want hier in de bergen kan het ook regelmatig bewolkt zijn. Later op de dag spraken we een Engelse vrouw die bij ons in het hostel slaapt en ze nodigde ons uit samen ergens te gaan eten. Dit was wederom een gezellige avond en dus vroegen we haar de volgende dag mee om de Nine Arch Bridge te bezoeken. De wandeling hierheen was soms wat uitdagend, we zijn ook alledrie uitgegleden toen we het ambitieuze plan kregen omhoog te klimmen om een beter uitzicht te hebben. Gelukkig konden wij, en alle andere toeristen om ons heen er erg om lachen. Over de brug loopt een spoorlijn en we waren precies optijd om de trein voorbij te zien komen. Hierna kan je zelf gewoon over de spoorlijn lopen, omdat er maar heel weinig treinen rijden en de treinen heel langzaam rijden. Naar aanleiding van mijn verhaal over hoe benauwend ik het vond in het gastgezin vertelde Gurdy over haar strenge Indiase ouders, die willen dat ze trouwt in plaats van studeert, werkt en de wereld over reist. Ze hebben haar op haar 16e een keer een hele zomer naar haar oma in India gestuurd omdat ze een vriendje had en ze hebben haar nauwelijks gesteund toen ze een vriend had die haar mishandelde. Ondanks dit alles blijft ze doorgaan en geeft ze niet toe aan de wil van haar ouders. De feminist in mij kreeg wat compensatie voor de afgelopen twee maanden ;). Maar zonder gekkigheid, ik vind het echt heel bijzonder dat ze zo sterk blijft, daar kijk ik met bewondering naar.
Die avond gingen we wat eten met Gurdy en een stel uit Finland, en de volgende dag zwaaiden we Gurdy uit die vertrok naar het strand en bezochten pap en ik de Ravana waterval. Je kon een stukje langs de waterval klimmen, tot achter een rots, waar je met je voeten het water in kon. Het water is een stuk kouder dan de zee ;).
Op oudjaarsdag zijn we met de trein van Ella naar Nuwara Eliya gegaan. De trein rijdt door een sprookjesachtig berglandschap, met laaghangende wolken in het dal en theeplukkers tegen de berg op. De trein vertrok al om half zeven 's ochtends, dus toen we aankwamen in Nuwara Eliya hadden we nog de hele dag voor ons. We zijn naar een theeplantage geweest, waar ik een zenuwinzinking had omdat ik m'n telefoon kwijt was (gelukkig weer gevonden), en we hebben een bekende waterval bezocht. 's Avonds gingen we het stadje in, waar in eerste instantie niet veel te doen leek. Na wat ronddwalen liepen we echter tegen een gezellig barretje aan waar we aanschoven bij een stelletje uit Zweden. De rest van de avond hebben we met hun gekletst en bier gedronken, en om twaalf uur was er op de zolder van de bar mooi uitzicht op het vuurwerk.
Nieuwjaarsdag spenderen wij nog in Nuwara Eliya, hierna gaat de reis verder richting het noorden. Daarover volgende week meer!