Tempels, uitzichten en stille stranden

9 januari 2019 - Nilaveli, Sri Lanka

Hoi lieve lezers,

Op 2 januari rijdt de blauwe trein verder door het hoogland van Sri Lanka. Er passeren nog meer zonnige valeien, in mist gehulde bergen, uitgestrekte theeplantages, kleine dorpjes in het dal en glimlachende locals. Gezellig kletsend met deze en gene beweeg ik me door de trein naar voren, waar je uit de deuropening kan hangen. Geen zorgen mama, dit is niet gevaarlijk, de trein rijdt hooguit 30 km per uur. Als een rups kruipt het blauwe voertuig door de bergen verder naar Kandy, ook wel bekend als de "hill city". Aangekomen in Kandy is het gelijk weer een stuk drukker dan we gewend waren in de voorgaande dorpjes. Gelukkig ligt ons hotel een stukje de berg op, wat verder weg van al het lawaai en met een prachtig uitzicht. Vlak voor ons hotel zit een simpele pizzeria, het dak bestaat uit plastic platen, maar het eten is er super lekker en de sfeer is er goed. Dit wordt dan ook ons stamrestaurant ;). De volgende dag wandelen we de berg af naar het centrum en komen we erachter dat Kandy best gezellig is. De stad is gebouwd rondom een groot meer. Dit is echter geen leuk zwem-meer, er bevinden zich hier namelijk een heleboel dieren. Zo zagen we een hagedis met enorme klauwen van wel anderhalve meter! Die wil je niet aan je teen voelen knabbelen als je een verfrissende duik neemt. Daarom weerhielden we ons van zwempartijtjes en bezochten we de Tempel van de Tand, die zich direct aan het meer bevind. Het is een groot wit complex met een mooi park ervoor. Tot nu toe was ik nog niet echt onder de indruk van de tempels hier, maar deze tempel vond ik erg mooi. Het was een goede balans van mooie architectuur en versieringen, maar niet over the top. Vlak naast de tempel stond een kerk. Ik vind het bewonderenswaardig hoe goed alle religies hier samen gaan. Met name het boeddhisme, hindoeïsme en christendom lijken vredig naast elkaar te leven en goed te mengen. De moslims bestaan ook rustig naast de rest, maar scheiden zich wel een stuk meer af. Toch spreken de meeste mensen vriendelijk over de moslims, dat is wel anders in het westen. Ik had verwacht dat er wel vijandigheid zou bestaan tussen de Singalezen en Tamils, terugdenkend aan de burgeroorlog, maar hierop werd ik gecorrigeerd door onze taxi chauffeur. De oorlog was namelijk tussen de burgers en de Tamilse terroristen, de gewone Tamils zijn goede mensen. Het is altijd belangrijk dat verschil te blijven zien, zei hij.
Op vrijdag maakten we een dag uitstapje naar de grotten tempel van Dambulla en de Pidurangala rots van Sigiriya. De vijf grotten lagen boven op een berg dus dat werd even klimmen, maar ook deze tempel was de moeite waard. De tempel bevind zich in een rots en binnen staan 165 Boeddhabeelden. Er bestaan verschillende soorten, zo heb je Boeddha in meditatiehouding, Boeddha die de mensen toespreekt, Boeddha die slaapt en Boeddha die overleden is. Tussen slapende en dode Boeddha zit maar een klein verschil, alleen z'n voet ligt bij de dode versie een stukje naar voren.
We hadden die dag nog meer klimmen voor de boeg, want daarna beklommen we Pidurangala rock. Deze rots ligt tegenover de beroemde Lionsrock, maar is veel goedkoper en net zo mooi (we blijven Nederlanders hè ;)). Het was een uitdagende klim omhoog, vooral het laatste stuk waar je over allerlei rotsen omhoog moest klauteren, maar het uitzicht is echt waanzinnig (zie foto's). Aan één kant keek je op de lionsrock, en verder kon je een flink stuk rondlopen op de grote rots en had je aan alle kant zicht op het groene eiland.
Na deze leuke maar vermoeiende dag besloten we de volgende dag een beetje rustig aan te doen. Verder moesten we ook een planning maken voor onze laatste twee weken, want we hadden nog geen idee waar we hierna heen wilden. 's Avonds gingen we wel naar een traditioneel Kandyen dans optreden. Het waren opzich best mooie dansen, compleet met traditionele kleding, maar het niveau vond ik een beetje tegenvallen. Het wordt aangeprezen alsof het van wereldniveau is maar dat is niet echt het geval. Ze hebben er hier sowieso een handje van alles heel groots en indrukwekkend te laten lijken terwijl het eigenlijk allemaal wel meevalt hahah. Desalniettemin vonden we de sfeer in Kandy zo goed dat we ons verblijf met twee dagen hebben uitgebreid. Op zondag gingen we naar de botanische tuinen, wat wél aan alle verwachtingen voldeed. Het was een heel groot park met meer dan 4000 soorten bloemen, planten en bomen. Een hele fijne plek om even aan de stadsdrukte te ontsnappen. We lunchten in een restaurantje in het park, waar een Nederlands stelletje naast ons kwam zitten. Ze werkten allebei in de filmwereld. Toen we zeiden dat we uit Utrecht kwamen waren ze dan ook gelijk enthousiast, het filmfestival is voor hun een groots evenement. Eens per jaar komt heel Amsterdam voor de verandering eens naar Utrecht toe, zeiden ze. Groot gelijk natuurlijk, wat moet je in Amsterdam als je ook in Utrecht kan zijn toch ;). Op maandag deden we nog een dagtrip, dit keer naar de oude koningsstad Pollonaruwa. Hier waren allemaal ruïnes uit de tijd van de koningen (900 jaar geleden). Dit werd wederom allemaal een beetje opgeblazen, het was wel interessant, maar we moesten 20 euro entree betalen en dat vonden we wel een beetje overdreven (dat zeg ik, Nederlanders hè). Er was wel een indrukwekkende Stupa van ongeveer 30 meter hoog en 100 meter in omtrek. Ik ben er helemaal omheen gelopen, verder was het stil en hoorde je alleen de vogels. Zo'n groot bouwwerk omringd door stilte is wel bijzonder. Op 8 januari vertrokken we naar de noordoost kust. We verblijven op een heel rustig plekje aan het meer in Nilaveli, een dorpje aan het strand. De stad Trincomalee ligt 15 km verderop. Het is hier stukke minder toeristisch dan wat we voorheen gewend waren, men noemt het hier dan ook de "onondekte stranden van het oosten". De rust kan ook wel te maken hebben met het regenseizoen, maar wij hebben nog geen spatje regen gezien. Tot nu toe is het zonnig boven de lege, witte stranden met woeste golven die donderend het zand oprollen. Ook in de stad zijn niet zoveel toeristen, het is echt een stad van de locals. Vandaag zijn we met een krakkemikkig bootje het meer op geweest. Het zat niet erg comfortabel, maar het is zo vredig om over een leeg meer te varen, tussen de boomwortels die in het water verdwijnen en omringt door allerlei soorten vogels. 's Avonds is ook een schilderachtige zonsondergang boven het meer te zien. Inmiddels valt de nacht over de stilte. Wij lezen nog een boek, schrijven een blog, luisteren naar de geluiden van de nacht.

Foto’s

6 Reacties

  1. Inez:
    9 januari 2019
    Wat een mooi verhaal en prachtige foto's; zo reizen we echt met jullie mee! Dat stille, witte strand, dat diepblauwe meer en die majestueuze groene bergen met adembenemende uitzichten, het is indrukwekkend. Hebben jullie nieuwe kleren gekocht? Rode broek en rood t-shirt van Machteld, paars pak van Robbert?
  2. Inez:
    9 januari 2019
    Wat een mooi verhaal weer! Diepblauwe meren, hagelwitte en doodstille stranden, adembenemende uitzichten en groen overdekte wouden, dankzij het verhaal en de foto's kunnen we allemaal een beetje meereizen. Hebben jullie nieuwe kleren gekocht? Ik zag Robbert in een paars pak en jou, Machteld, in een rode broek en rood t-shirt.
  3. Mieke:
    9 januari 2019
    Mooie foto's en een prachtig verhaal, dank je wel! Las zaterdag 5-1 in de bijlage Tijd van dagblad Trouw de zes topbestemmingen voor 2019: 'Diverse reisexperts, zoals Lonely Planet, National Geografic ..., stellen hun favorietenlijstje op. Over een antal bestemmingen zijn ze het eens:
    * Sri Lanka is de Aziatische bestemming, want nog enigszins ongerept en steeds beter toegankelijk voor de toerist.' Nu, dat lees ik ook in jouw verslag. Geniet er nog even van, samen met je vader.
  4. Diny:
    10 januari 2019
    Wauw Machteld wat een mooie foto’s. En weer een prachtig verhaal. Zo’ n uitkijkrots en zo’n stil meer lijken me geweldig! En die botanische tuin ook! Geniet nog lekker samen met je vader!
  5. Christien van Helden:
    13 januari 2019
    Ha Machteld (en Robbert), wat heb jij een heerlijke schrijfstijl Machteld. Op die manier leest het haast alsof je het zelf beleeft. Wat een bijzondere reis zo samen. En wat een prachtige, heldere/scherpe foto's en mooi van kleur. Fantastisch dat je ook zo'n blog bijhoudt. Zo'n ervaring/beleving draag je altijd, levenslang, met je mee. Die ervaring kan niemand je meer afpakken. Dankbaar dat jullie zo genieten. Nog een goede week daar zo samen gewenst. Lieve groet (ook voor Robbert), Christien
  6. Beth:
    14 januari 2019
    Hoi Machteld, heb even te tijd genomen om wat bij te lezen in je blog. Zo fijn om te horen over je ervaringen! We denken aan je - veel plezier nog op reis! Liefs Beth en gezin