Eten, scooterritjes en spinnen

Hoi lieve lezers,

Laat ik beginnen met twee onderwerpen die ik nog niet besproken heb maar zonder meer uitermate belangrijk zijn, zeker voor ons Nederlanders: het eten en het weer. Ze eten hier in principe 3 keer per dag rijst met scherpe curry. Het is hier in huis ondertussen een inside joke geworden dat ik als gekke buitenlander absoluut geen fan ben van heet eten, dus af en toe komt er iemand dreigend op me af met een hete peper en begin ik "nooo nooo" te roepen, ze vinden het hilarisch. Maar het gastgezin houdt er wel heel lief rekening mee en maakt de curry's voor mij wat minder pittig. Rijst is hoe dan ook wel altijd onderdeel van het menu. Het is belachelijk hoe blij ik wordt als ik zie dat er soms ook een brood optie is, of als er een eitje bij wordt gekookt. Ik heb soms echt zo'n expeditie Robinson gevoel, dat ik ook zit te fantaseren over pizza's, patat en burgers die ik ga eten zodra ik ga reizen hahah. Gelukkig bestaan dingen als koekjes en cakejes hier wel gewoon, en het fruit hier is ook erg lekker. Papaja is tot nu toe mijn favoriet! Verrassend genoeg vind ik kokosnoot daarintegen best wel vies, wat ik niet had verwacht want het staat wel bekend als iets wat veel mensen lekker vinden. (Smaken verschillen hahah.) Verder eten ze hier met hun handen, wat nog best wat skills vergt, dus als ik zit te eten ziet het er niet uit. Ze doen dit met het idee dat je lichaam zich vast instelt op voedsel door het te voelen en je daardoor meer van het eten geniet. Koken doen ze hier op een soort kampvuurtje in de keuken (zie foto), maar ze hebben ook een kleine gaspit om bijvoorbeeld water te koken. De eerste woorden die ik in het Singalees geleerd heb zijn trouwens "ik heb honger": "matte baddegini". Dit zinnetje is uiteindelijk het belangrijkste nietwaar ;).
Dan, het weer. Het is hier momenteel regenseizoen en de rest van de mensheid lijkt dit allemaal verschrikkelijk te vinden, maar ik hou ervan. Het is zo lekker verkoelend als het begint te regenen en ik vind het geluid van de regen erg rustgevend en knus. Ik schrijf deze blog ook liggend in bed met de regen tikkent tegen het raam. Slapen gaat echter niet, want er zitten wilde katten onder het dak en die maken vrij veel lawaai. Niemand lijkt zich er druk om te maken, maar ik vind het toch wel een vreemde situatie hahah. Anyway, dat het regenseizoen is betekent niet dat het de hele dag door regent. Het is meestal zonnig, soms bewolkt en af en toe is er een flinke bui. De temperatuur is altijd rond de 30 graden. Ik heb overigens nog niet echt een kleurtje, met die warmte blijf ik veilig in de schaduw.
De gastmoeder (Mallika) heeft naast de vrouwenorganisatie ook nog een kleine kledingmakerij, en dat kwam erg van pas toen ik concludeerde dat mijn favoriete broek te lang was en daardoor aan de onderkant helemaal vies werd en ging rafelen. Deze broek heb ik in Barcelona gekocht in een klein tweedehandswinkeltje voor maar 5 euro en hij zit perfect, dit soort kledingstukken zijn bijzonder en moet je koesteren hahah. Heel handig dus dat Mallika de broek even kon inkorten, nu kan ik hem gewoon weer dragen :). Mallika doet natuurlijk wel meer dan alleen mijn broek inkorten, zo brengt ze me telkens overal heen met de scooter. Ik heb al een paar keer geopperd dat ik best zelf op de fiets zou kunnen, maar dit vinden ze geloof ik nogal een eng idee. De leidster van het kinderdagverblijf is in Nederland geweest en grapte al tegen Mallika dat iemand uit Nederland zeker in staat is zelf ergens heen te fietsen, maar tot nu toe is het vervoer achterop de scooter. Soms vrees ik echt voor m'n leven als we weer over een of ander weggetje met allemaal losse stenen hobbelen of heel stijl omhoog crossen. Maar tot nu toe komt het elke keer goed, dus ik zal maar moeten vertrouwen op de rijskills van Mallika. Op zaterdag heb ik engelse les gegeven aan kinderen uit een dorpje in de buurt dat verwoest is door de tsunami van 2004. Dit is ondertussen al best een tijdje geleden maar nog steeds liggen er dorpen in puin. De mensen hebben het geld niet om alles weer op te bouwen. De tempel waarin de les plaatsvond was ook niet veel meer dan een paar muren met gaten (zie foto's). Materialen waren wederom ook schaars, zo hadden ze wel een whiteboard maar geen stift, heel handig ;). Maar de kinderen waren allemaal ontzettend enthousiast en de les ging super goed. Ik heb het alfabet, de lichaamsdelen en de cijfers met ze doorgenomen. Zo schattig hoe blij ze worden als je een krul in hun schriftje zet of als je een bal uit je tas haalt om een spelletje te spelen. Op zondag heb ik ongeveer 5 seconden meegeholpen in de tuin (zie foto), om tot de conclusie te komen dat het veelste heet was voor een noordeling als ik. Echt waar, ik moest de rest van de dag bijkomen hahaha.
Dan heb ik om het af te sluiten nog een eng verhaal, geheel in halloween thema van vorige week. Ik moest namelijk laatst 's nachts naar de wc, dus ik liep met mijn vet stoere hoofdlampje het donkere huis door naar de badkamer. Ik doe nietsvermoedend en super slaperig de deur open en wat zie ik? Een ENORME spin zit doodleuk op ooghoogte vlak naast de deur te chillen. En als ik zeg enorme bedoel ik ook enorme: net zo groot als een vogelspin. Nou hou ik sowieso niet van enorme spinnen, maar al helemaal niet in een compleet stil en donker huis om 3 uur 's nachts! Ik durfde uiteraard niet naar de wc, maar de volgende ochtend moest ik zo nodig dat ik toch maar met knikkende knieën de badkamer insloop. Het gastgezin was ondertussen wakker en kwam niet meer bij van het lachen om mijn angst, want die spin kon volgens hun geen kwaad. Nou, dat zal misschien wel, maar ik heb toch liever niet zo'n grote vriend naast m'n hoofd als ik ga douchen of naar de wc moet! Gelukkig haalde Mallika nadat ze uitgelachen was de spin weg, zodat ik veilig was. Voorlopig dan tenminste, je weet maar nooit wanneer (en waar!) er een nieuwe opduikt...